චිත්ත මනෝභාවයට ආමන්ත්‍රණය කෙරෙන ආදරණීය හිතැත්තන් ලෝකේ කොහෝ හෝ හොයා ගන්නට සිටී නම්.. අප්‍රමාණ වතාවක් මා ඔවුන් සොයා ඇවිද ඇත. තවත් යා නොහැකි තැන නැවත, අතීතයත් වර්තමානයත් අතර සිර වූ චරිත කිහිපයක් අකුරු අතර සිර කරන්නට මට දැන් උවමානාය. වෛරයකින් තොර කලකිරීම් සමුදායක්ම හිත් වේදිකාව ඉදිරිපිට මුල් අසුන් හොබවමින් මට ම ඔච්චම් කරයි.
සැබෑ ආදරණීයෙක් මගේ ජීවිතයේ කොහෝ හෝ තැනක සිටියා ද යැයි අතීතයේ කුණු මල්ල අවුස්සා හොයා ගන්නට උවමනැයි. නමුත්, කිසිවෙක් නැතැයි මම හොදාකාරව ම දනිමි. කුමන අනුභූතියක වුවත් සෑම ස්ථරයෙකම මිනිසුන් මගේ මිතුරන් වී සිටි කාල වකවානු වල ඔවුන් පැමිණියේ මාරුතයක් ලෙසිනි. ආ විගසම කල්පාන්ත සුළඟට නොදෙවෙනිව හැර යාම සටහන් ය.
.jpg)
කෘතියක අවසානයේ එහි නැවතීම් තිතක් තබනු වස් ලේඛකයා උනන්දුවෙන් අවසානය තරණය කරයි. නමුත් ජීවිතයේ නැවතුම් තිත් කොහිද. කිසිවක් නැත. ප්‍රශ්නාර්ථ පමණක් නිරුත්තර ප්‍රශ්න ඉදිරිපිට හිට ගෙන සිටී.
No comments:
Post a Comment